Անանյան Վախթանգ
Գրող, ՀԽՍՀ մշակույթի վաստակավոր գործիչ, Պետական մրցանակի դափնեկիր Վախթանգ Անանյանը որսորդական պատմվածքի սկզբնավորողն է հայ գրականության
մեջ:
Վախթանգ Անանյանը սովորել է Դիլիջանի ծխական դպրոցում, ապա զբաղվել ինքնակրթությամբ: 1926 թ-ին տեղափոխվել
է
Երևան,
1930–35 թթ-ին աշխատել
է
«Մաճկալ»,
«Սոցիալիստական
գյուղատնտեսություն»,
«Կոլխոզնիկ»
թերթերի
խմբագրություններում:
Նրա
առաջին
վիպակը՝
«Կրակե
օղակի
մեջ»,
լույս
է
տեսել
1930 թ-ին: Անանյանը
«Որս»
(1934 թ.)
ժողովածուում
վառ
գույներով
և
ռեալիստական
պատկերներով
է
նկարագրել
հայկական
բնաշխարհը:
1947–66 թթ-ին լույս
են
տեսել
նրա
որսորդական
պատմվածքների
6 պրակները:
Անանյանն
առավել
ճանաչվել
է
«Սևանի
ափին»
(1951 թ.)
արկածային
վիպակով,
որն
աչքի
է
ընկնում
մարդասիրական,
հայրենասիրական
շնչով,
բնության
վառ
պատկերներով,
համոզիչ
կերպարներով:
Վիպակը
թարգմանվել
է
ավելի
քան
10 լեզվով:
Մանկական
գրականության
լավագույն
նմուշներից
է
նաև
Անանյանի
«Հովազաձորի
գերիները»
(1956 թ.)
վիպակը,
որը
«Սևանի
ափին»
վիպակի
հետ
մանկական
լավագույն
գրքի
համամիութենական
մրցանակաբաշխությունում
արժանացել
է
«Լավագույն
գիրք»
մրցանակի:
Անանյանը
գրել
է
նաև
«Հայաստանի
կենդանական
աշխարհը»
(1961–67 թթ.)
քառահատոր
աշխատությունը,
որն
ունի
գիտաճանաչողական
մեծ
արժեք:
Նրա
«Սևանի
ափին»
և
«Հովազաձորի
գերիները»
վիպակների
հիման
վրա
Հայֆիլմը
նկարահանել
է
<<Սևանա լճի գաղտնիքը>> (1954 թ.) և «Հովազաձորի
գերիները»
(1957 թ.)
կինոնկարները:
«Վախթանգ Անանյանի երկերից փչում են մեր երկրի և
հողի բույրերը: Նա չափել է անդունդների խորքը և զգացել է լեռների սլացքը, թեքվել է
բոլոր ծաղիկների և բույսերի վրա: Մշտապես պահպանել է մոր ջերմության և անսահման սրտի
զգացողությունը, հյուսել նրա սիրո երգը: Նա հասկանում էր բնության լեզուն և մարդու
հոգին, անաղարտ հայացքով նայում մարդկանց և աշխարհին, ժողովրդական մեծ կյանքի ընթացքին»:
Հրանտ Թամրազյան
Комментарии
Отправить комментарий