Մաշտոցը տրվեց աղոթքին և խոկմանը,և Աստված լսեց նրա աղոթքները: Ստեղծվեցին հայոց գրերը,որոնք մինչև այժմ էլ պահպանում են իրենց նախնական տեսքը, քանի որ հույժ կատայալ են, ինչպես Աստծու ստեղծած ամեն ինչ:Հայ գրերի ստեղծումից անմիջապես հետո ծավալվեց Թարգմանչաց շարժումը: Առաջինը թարգմանվեց Աստվածաշունչը: Այն այլևս հայերեն էր, Աստված խոսում էր հայերեն: Ս. Պարթևը, Մ. Մաշտոցը, Եզնիկ Կողբացին, Հ. Պաղունացին, Կորյունը, Ղևոնդ Վանանդեցին իրենց հոգին նվիրեցին Աստվածաշնչի թարգմանությանը: Սուրբ գիրքը հայի համար կյանքի ձև ստսցավ: Նրանք Աստծուն իջեցրին հայ մարդու հոգու մեջ: Քրիստոնեությունը միս ու արյուն դարձավ հայի համար, դարձավ զորություն և հային հայ պահեց բոլոր ժամանակներում:
Հազար ու մի փոթորիկներ անցան հայ ազգի վրայով, բայց ոչ մի արհավիրք չկարողացավ հայ ժողովրդի հոգուց խլել իր սեփական մայրենի լեզուն և իր արյունով գնված հավատքը, որ մեր պապերը կտակեցին մեզ: Այսօր մեզ մնում է աղոթել,որ Թարգմանչաց ոգին և նրանց շնորհները մնան հայ ազգի յուրաքանչյուր անհատի հետ:
Комментарии
Отправить комментарий