К основному контенту

ՀՀ ԿԳՆ Երևանի N198 ավագ դպրոցի գրադարան

Поиск по этому блогу

Լույսի դիֆրակցիա

Автор: ArtashesTorosyan дата: сентября 23, 2014

Получить ссылку
Facebook
Twitter
Pinterest
Электронная почта
Другие приложения

Получить ссылку
Facebook
Twitter
Pinterest
Электронная почта
Другие приложения

Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения

ԳԱՐՆԱՆ ՄԱՍԻՆ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

ԳԱՐՈՒՆ Է ,ԳԱՐՈՒՆ..... Հ.Շիրազ-Թագադրում Հոգիս արթնացավ հարավի բույրից, Ինձ է դուրս կանչում զեփյուռը նրա, Ձյունն էլ արևի ջահել համբույրից Ուրախ լալիս է դաշտերի վրա: Ելնեմ, ծաղկումն է ձնծաղիկների` Ձյունից ինձ նայող աչերն համբուրեմ, Գնամ ետևից ծիծեռնակների` Նրանց հետ ետ գամ` գարունը բերեմ,- Բարձրանամ կապույտ գահը լեռների` Արևն իբրև թագ իմ գլխին առնեմ,- Հագնեմ ծիրանին արշալույսների,- Գարնան թագավոր ինձ թագադրեմ, Եվ հրովարտակ արձակեմ մի խիստ, Որ աղբյուրները հավերժ կարկաչեն, Որ ծաղկեն լեռներն իմ արևանիստ, Որ ծով դաշտերը հավերժ կանաչեն, Որ գարունները գան ու չգնան, Որ հավերժանան զմրուխտ դրախտով, Որ բեկվի իմ դեմ խորհուրդը մահվան, Որ մարդը ցնծա հավերժի բախտով: Եւ ես երջանիկ կլինեմ այնժամ, Եւ գուցե այնժամ ես մահը սիրեմ, Երբ անմահ լինեմ, երբ հավերժանամ, Երբ գարունները ողջ թագավորեմ… Գարնանմուտ Նշենիներն արթնացել, Իրար գլխով են անում Եվ հրճվում են, որ իրենք Առաջինն են արթնանում: Ձնծաղիկն է ծիծաղում Լացակումած մի թմբից, Կարմիր գլխիկն է հանում

Բանաստեղծություններ մայրենի լեզվի մասին

Ստեփանոս Նազարյան Մայրենի Լեզու Մայրենի՛ լեզու, մայրենի՛ բարբառ, Ախորժ, ընտանի իմ հոգու համար․ Առաջին դու խոսք, ականջիս հասած, Դու սիրո քաղցրիկ առաջին հոդված․ Մանկական լեզվիս թոթովանք տկար, Հնչում ես իմ մեջ դու միշտ անդադար։ Ո՜հ, ինչպես պղտոր էր սրտիս օրը․ Երբ պանդուխտ էի օտարի տանը, Եթե հարկ էր ինձ այլազգի լեզվով Իմ միտքը հայտնել օտար բառերով, Որ երբեք սիրելի կարելի չէ ինձ, Որ ձայն ողջյունի բնավ իսկ չեն ինձ։ Գեղեցի՛կ լեզու, հարաշալի՛ լեզու, Այդ ինչպես քաղցր հնչում ես դու․․․ Կամիմ ավելի քաջ ծանոթանալ Քո ճոխ գանձերին, հոգով հայանալ․ Ասես թե ահա կանչում էին ինձ Պապեր ու հայրեր խոր գերեզմանից։ Հնչի՛ր դու, հնչի՛ր այժմ և հավիտյան Մայրենի լեզու, բարբառ սիրեկան, Արի, բարձրացիր հնության փոշուց, Դու իմ հայ լեզու, մոռացված վաղուց։ Զգեցիր նոր կյանք սուրբ գրվածներով, Որ ամենայն սիրտ վառվի քո սիրո՛վ։ Գևորգ Էմին ՄԵՐ ԱՅԲՈՒԲԵՆԸ Այբուբեն չէ սա՝ Բերդ է անմատույց, Գանձ է աննվաճ. Դուռ է փրկության, Ելք, երբ հույս չկա, Զարթոնքի նվագ։ Էությունն է մեր, Ընթացքն ու ուղին, Թագ ու զորավար. Ժողով

ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՄՈՐ ՄԱՍԻՆ

ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՄՈՐ ՄԱՍԻՆ Հովհաննես Շիրազ *** Ձյուն է իջնում, կուտակվում Մորս վրա վերևից, Ասես փետուր է թափվում Հրեշտակի թևերից: Գերեզմանի այս հեռվում Մեղմ դիզվում է թախծալից, Մորս վրա մարմարվում, Շիրմաքար է թվում ինձ: Այնպես մեղմիկ է դնում Աստված փաթիլ փաթիլին, Որ չցավի ողջ կյանքում Մորս ցաված սիրտը հին: Փաթիլվում է մեղմաձյուն, Մարմարվում է մեղմաբար, Աստված ինքն է ստեղծում Մորս վրա շիրմաքար: ՄԱՅՐՍ Մեր հույսի դուռն է մայրս, Մեր տան մատուռն է մայրս, Մեր օրորոցն է մայրս, Մեր տան ամրոցն է մայրս Մեր հերն ու մերն է մայրս, Մեր ճորտն ու տերն է մայրս, Մեր տան անտունն է մայրս, Մեր արծվաբունն է մայրս, Մեր տան ծառան է մայրս, Մեր տան արքան է մայրս, Մեր տան անճարն է մայրս, Մեր դեղ ու ճարն է մայրս, Մեր տան աղբյուրն է մայրս, Մեր ծարավ քույրն է մայրս, Մեր տան անքունն է մայրս, Մեր անուշ քունն է մայրս, Մեր տան ճրագն է մայրս, Մեր արեգակն է մայրս: Մայրս, մեր հացն է մայրս, Մեր տան աստվածն է մայր Մորս տեսա երազիս մեջ Մորս տեսա երազիս մեջ, Եր

Технологии Blogger