Շահան Շահնուր- Նահանջ առանց երգի

                                 Համառոտ
Ֆրանսիա
Պիերը (նրա իսկական անունը Պերտոս էգնում է լուսանկարչատունԱշխատում է այդլուսանկարչատանըորտեղից ուզում է հեռանալքանի որ սիրահարված է տիկին Ժաննինորըամուսնացած էՍկզբում պատճառաբանում էթե իբր հեռանում էքանի որ ձանձրացել է մենավորիկյանքիցճաշարաններիցպանդոկներիցՈւզում է վերադառնալ ծնողների մոտՍակայն տիկինԺաննը հիշեցնում է նրա խոսքերըոր սա այլևս չի կարող գնալ Պոլիսհայերը չեն կարող Թուրքիամտնել և որ ինքը փախել է զինվորությունիցԽնդրում է անկեղծ լինել իր հետ և ասել իսկականպատճառըՊիերը հայտնում է իր զգացմունքների մասինորին ի պատասխան,
 կինը բարձր ծիծաղում էՏղան վրդովվում էԼսվում է հեռախոսի ձայնըև մինչև
 տիկին Ժաննը խոսում էՊիերը հեռանում է:
Պատմվում է ավելի վաղ ժամանակի մասիներբ Պիերը դեռ Պոլսում էրՄանկությունն անցկացրել էՊոլսի արվարձանումՍովորել է դպրոցումապա ֆրանսիական վարժարանումՍովորել էլուսանկարչատանըորտեղ էլ ստանում է թուրքի հաղթական մույկի հարվածըորը նրան նետում է Փարիզ:
Փարիզում զարմանում է ֆրանսուհիների արտասովոր համարձակությանլպիրշության վրաԱմբողջօրը մերկ բնորդուհիների հետ էԾանոթանում է ոմն Լեսքյուրի հետորը շրջիկ լուսանկարիչ էբայցհին դպրոցի և անկարող է գոհացնել նրբաճաշակներինՈւզում էոր իր տեղը աշխատի Պիերը,ղեկավարի իր աշխատանոցըորը մեծ պողոտայի վրա էՊիերի ամեն պահանջ կբավարարվի:Խանութի երկրորդ տերն էլ մի կին է՝ ժաննըորըինչպես հետո իմացավամուսնացած չէրսակայն18 տարեկանում ճանաչել է Լեսքյուրին և  այժմ էլ նրա հետ էՊիերը ընդունում է առաջարկը:Արհեստանոցը գնել է Ժաննը իր հավաքած գումարովիսկ Լեսքյուրը իրականում ոչ մի իրավունքչունիՆա հրատարակում է թերթ՝ կանանց մերկ պատկերներով
Արհեստանոցի մթնոլորտը փոխվում էնոր հաճախորդներ են հայտնվումՏիկին Ժաննը սկսում էամեն օր խանութ գալ առաջվա՝ շաբաթը 2 օրվա փոխարենԿարգադրում է ծառա Կոստանին ամենօր սափրվել և կոկիկ տեսք ունենալՊիերը և Ժաննը առաջին իսկ օրից մտերմանում ենԳործիբերումով ցերեկները շատ անգամ միասին ճաշում եներեկոները գնում թատրոնզվարճանումՊիերըզուր է ջանում մեղմել զգացմունքըԼեսքյուրը հաճախ է գալիս խանութԱռանց քաշվելու համբուրումէ Ժաննին և ձեռքերով կատակներ անում նրա հետՊատմությունը հասնում է այն կետինորից սկսելէրհերոսը հեռանում է աշխատանոցից՝ վերջնական որոշելով  չվերադառնալԳումար վաստակել է,մի քանի ամիս կհանգստանահետո մի լավ գործ կգտնիՄիաժամանակ մտածում էոր չի կարողառանց իր Նենեթի (այդպես է անվանում Ժաննին):
Ներս է մտնում ԺաննըՍենյակում ոչ ոք չկաՍպասում է ՊիերինՀանկարծ տեսնում է՝ դարակներիցմեկը կիսաբաց էԱյնտեղ տետր կահանում էկարդումՀայերեն չի հասկանումբայց ուզում էհասկանալ ՊիերինՖրասերեն բառերը շատանում ենԿարդում է բազմաթիվ կանանց մասինորոնցհետ Պիերը կապ է ունեցելՆենեթի մասին ևս գրած էԳալիս է ՊիերըՎիճում ենապա համբուրվում:Հետո հայտնվում են նախ Պիերի ընկերները՝ ՀրաչըՍուրենըԴուռը չեն բացումԱպա գալիս է Լիզը,որը դեռ առավոտյան նամակ էր գրելթե շաբաթ երեկո գալու էՊիերը մոռացել էր տուն չգալԴուռըչեն բացումՊիերը և Ժաննը միանում են:
Տասնհինգ օր հետո նրանք բաժանվում են:  Նենեթը Լեսքյուրի հետ գնում է ծովափ՝ ամառվա 2 ամիսըանցկացնելուՎերադառնալով՝ չի զգուշացնումոր եկել էՊիերը հասկանում էոր նա այլևս չիուզում իր հետ վերսկսել նախկին կյանքըԺաննին հազվադեպ կարելի է գտնել տանըԳիշերում էԼեսքյուրի հարկաբաժնումունի առանձին սենյակՊետրոսը հասկանում էոր ինքն իրեն խաբեց ումոռացավ ֆրանսուհիների վերաբերյալ կազմած իր կարծիքըԲայց նա կարոտում է Ժաննինփորձումվերադարձնելսակայն Ժաննը խուսափում է նարնիցնամակներին չի պատասխանումառաջարկումէ մնալ բարեկամներինքը Լեսքյուրի հետ բազմաթիվ կապերով է կապվածչի կարող թողնել նրան:Վերջին տեսակցությունը խիստ դաժան էամեն բան վերջանում է:  Պիերը մի անգամ ևս ցանկանում էտեսնել նրանԱմբողջ նողկանքը շպրտել երեսինԳնում է «Վոլտեր» ռեստորանԲալզակի փողոցում:Մոտենում է Նենեթինասումոր եթե սա անառակ չլիներֆրանսիացի չպիտի լիներ:  Լեսքյուրըապտակում է ՊիերինՊիերը կատաղությամբ շրջում է փողոցից փողոցԳնում է Լեսքյուրի տուն:Դուռը բացում է սպասուհին՝ ԹերեզըԼեսքյուրը տանը չէշուտով պիտի գաՍպասելու ընթացքումՊիերը  գրասենյակի պատին տեսնում է Ժաննի նկարըորը շատ հաջող էՄտածում է հետը տանել:Շրջանակը իր կեռից հանելիսպատը շարժվում է:Բացվողը գաղտնի դռնակ էՆերս է մտնումՄեծու խորունկ որմնախորշ էԲազմաթիվ դարակները բեռնավորված են ֆոտոապակիների ընկերությանկապույտ տուփերովՆա բացում է տուփերից մեկընայում ապակինու տեսնում մերկ կնոջ պատկեր:Նայում է տարբեր ապակիներԴրանք մարմնական հարաբերությունների ձևեր պատկերող տեսիլներենՀետո գտնում է մի փոշեպատ տուփՀանում էհին ապակիներ ենդեղնածԵրևում է առանձին միաղջիկԳալիս է ԹերեզըԱպակին դնում է գրպանըԶանգում է Ժաննին և ասումոր ապակիներըոստիկանություն կտանիեթե սա կես ժամից չգնա իր մոտԳալիս է ԼեսքյուրըՊիերը սպառնում էորկմատնի այդ պոռնկագրինՎիճում ենդուրս է գնումԺաննը շուտով գալիս էՍկսում է համոզելՊիեռինոր ապակիները վերադարձնիԵթե մատնիԺաննին ևս պիտի ձերբակալենԲայց Նենեթըասում էոր իր հետ մեկին էլ կհարվածիԻնքը տղա ունի՝ Բիբինորն արդեն ութ տարեկան էՑույց է տալիս Բիբիի նկարըԺաննը համբուրում է Պիերինբայց երբ ուզում է գրկելտղան թքում է դեմքինու վար նետումԺաննը սկսում է ցնցվելՊիերը վախենում էհետո հանգստացնում նրանկնոջգլուխը սեղմում իր կրծքինոր սա չհեկեկաԽոսում ենԺաննը պատմում էոր հայր չի տեսելմայրըլքել էանունն էլ չգիտիԻնքը մեքենագիր էրՀանդիպում է Լեսքյուրինորը իրեն մոլեգնորեն սիրում էՇրջուն լուսանկարիչ էՄի օր էլ մերկ կնոջ պատկեր էին ուզելպատրաստում էՇատ օգուտ է ունենումԱյդպես է սկսվումԻնքն ու Թերեզը օգնում են ԼեսքյուրինԺաննը ուզել է բաժանվել,պահանջել է իր բաժինըբայց Լեսքյուրը սպառնացել էոր կմատնիՀեռանում էԱշխատում էեկեղեցումորը հիվանդանոց են դարձրելորպես հիվանդապահուհիՓրկել է մի մահամերձիորնիրեն հավատարիմ է մնումԴա Կոստանն էորի հետ գնում են Լեսքյուրի մոտԿոստանը քաշում էատրճանակըվերցնում են Ժաննի դրամներն ու բացում են խանութՀետագայում հաշտվում ենԼեսքյուրի հետորը դեռ շատ էր պետք իրենՊիեռը լսելով սա ոչինչ չի ասում ու հեռանում է:  
Պիերն ու Կոստանը գնում են Սեն Ժորժ՝ Բիբիին տեսնելուԱյդ մասին Ժաննը չգիտիԺաննը Բիբիինընդամենը տարին երկու անգամ է այցելումԵրեխան ապրում է Թաթայի հետԲիբին գյուղիամենագեղեցիկն է ու ամենից անառակըՆերկել է էշի ոտքերըկոտրել  հավի ոտքըիսկականպատուհաս էԲոլորը բողոքում են նրանիցՊիերի հարցինթե Բիբին սիրում է իրենտղանպատասխանում էթե սիրում էՍիրում է նաև ԿոստանինԲերտայինԹաթայինշատ է սիրում Գիհորեղբորըորը իրենց դրացին էՄոր մասին ոչինչ չի ասումմիայն այնոր նա բարեհամբույր չէԲիբին մի փոքրիկ պատկեր է վերցնում ու տալիս ՊիերինՆենեթն է՝ ավելի նուրբերիտասարդ:Պիերը լուսանկարն աննկատ դնում է գրպանըինչպես Բիբին Պիերի տված գեղեցիկ մատիտըորըՊիերը տվել էր նրան մորը երկտող գրելու համարԲիբին գրում է. «Պստիկ սիրական մայրիկս»:
Հինգ հայ երիտասարդներից կազմված խումբը հավաքվել է վերջին անգամՄիսաքը և Պետրոսըպիտի մեկնենՈւտում ենխմումերգումինչպես միշտԽոսում են հայի ու հայրենասիրությանմասինՀետո Հրաչը ցույց է տալիս մի խավաքարտորը  ավարտուն չէՄերկ կնոջ նկար էորըվերցրել է Պիերի սենյակիցՊիերը այն խլում ու դուրս է նտվումՀանում է Բիբիից վերցրած նկարը,նայումկասկած չկադա Նենեթն է:
Կոտրում է մերկ կնոջ նկարըԻնչպես չի ճանաչելԼեսքյուրը պահել է դեղնած ապակիները երևիԺաննին սպառնալու համար:
Փորձում է Նենեթին մոռանալ Լիզի միջոցովբայց չի հաջողվումՊիերը հեռանում էԳնում էԲիյանքուրՈրպես խառատ անցնում է աշխատանքիԾանոթանում է մի քանի հայերի հետորոնցիցշատ հավանում է ԼոխումինՍա քահանայի տղա էև ուզում է վերադառնալ ՊոլիսՏառապում է:Լոխումը գնում է ռուսական դեսպանատունապա թուրքական հյուպատոսարանՆրան մերժում են ուդուրս հանումՀետո խեղճին գտնում են պանդոկումմահճակալին կապածՆրան հիմարանոց են տանում:

Պիերի մոտ է գալիս ՆենեթըՆա կոտրվածջախջախված էՎերարկուի ձախ թևն ամբողջությամբդատարկ էայտից մինչև վիզը լայն պատռվածք կաԼեսքյուրը մահացել էՎիշիից վերադառնալիսհարվածել են ճամփեզրի մի ծառիԱռաջարկում է տղային միանալԻնքը բավականաչափ գումարունիԲիբիի հետ կարող են երջանիկ ապրելՄիանում ենՍակայն չեն կարողանում երջանիկ լինել:Նենեթը այլևս այն Նենեթը չէՆա նյարդային էԲիբին նրան չի սիրումանվերջ անկարգություններ էանումուզում է գնալ Թաթայի մոտԺաննը հղիանում էթվում էթե երջանիկ կլինենԱյդընթացքում նրանց հարաբերությունները ավելի են ջերմանումսակայն նա կորցնում է երեխային:Պիերը մի քանի օրով գնում է Փարիզ Հրաչի հարսանիքինՆամակ է ստանում Կոստանիցոր Ժաննըլավ չէԽնդրում է տիրոջը շուտ վերադառնալուղարկում է նամակի պատառիկներըՊիերըվերադառնում էՃանապարհին կարդում է Ժաննի նամակըոր սա դժբախտացրել է Պիերին,հեռանում էոր տղան կարողանա երջանիկ լինել…. Ներողություն է խնդրում Պիերից գործած սխալիհամարՍակայն հասնելով տեղՊիերը տեսնում էոր Ժաննը մահամերձ էԲիբիին տարել ենԺաննիվերջին խոսքերն են՝ Պիերո´, ազատիր ինձայս անգամ հավատաիսկապես հղիես իսկապես հղի… Պիերը «Հայր մերն» է ասումբայց կեսից մոռանում է հայերենըԿոստանը օգնում է ֆրանսերենով:Ժաննը մահանում էՄոտակա բակից լսվում է ջութակի հինշատ հին մեղեդի

Комментарии