Բանաստեղծություններ Հայոց բանակի մասին

ԿՈՉ ՀԱՅ ԶԻՆՎՈՐԻՆ

Փառք ու պատիվ, զինվորներին

 Մեր քաջարի տղաներին։

 Եղե՛ք տոկուն, եղե՛ք կանգուն,

 Ու մեզ բերեք ուրախություն։

 Լավ ծառայեք, իրար հարգեք,

 Եվ ձեր կյանքը սիրով ապրեք։

 Կանցնի ամեն դժվարություն,

 Ու կդառնա հիշողություն։

 Իմ զավակներ, լավ հիշեցեք.

 Ձեր մայրերի ճրագն եք դուք,

 Հայրենիքի պատիվն եք դուք։

 Դուք եք մեր սերն ու հույսը,

 Հայոց ազգի անմար լույսը։

 Այս խոսքերս լավ հիշեցեք,

 Իրարով միշտ հպարտացեք։

 Խաղաղություն, համբերություն,

 Իմ որդիներ՝ ցտեսություն։

           ***

Արծվաշենի հայոց բազեներ,

 Ձեր փետուրներից մեկն էլ պակասեց,

 Եվ մի ակնթարթ

 Բազեի թռիչքն անավարտ մնաց։

 Իմ հերոս ընկեր,

 Այդ ինչպես հանկարծ

 Երազանքներիդ օվկիանը թողած՝

 Հեռացար անդարձ։

 Սակայն վստահ եմ,

 Դարավոր օձին խփելու ժամին

 Քո սիրտն ու հոգին մեզ հետ կլինի։

 Եվ թեւատարած, քաջարի բազեն,

 Որ կանգ է առել լազուր երկնքում,

 Նորից կճախրի…

Մայր իմ թանկագին,

 Դու հանգիստ քնիր, ես կռիվ կերթամ,

 Թշնամին եկել, սուրբ հողս տիրել,

 Կռիվ է ուզում. կռվի՛ ես կելնեմ։

 Արծիվ որդիներ, կռիվ եմ գնում,

 Ոտներդ ամուր դուք հողին դրեք,

 Եվ հպարտ եղեք, կռիվ եմ գնում։

 Իմ չքնաղ Գոհար, գլուխդ բարձր,

 Քո թանկագինը կռիվ է գնում։

 Գող հարեւանս հողս անարգել,

 Տունս է մտնում՝ կռիվ եմ գնում։

 Էլ չեմ սպասում ոսոխի գալուն.

 Հիմա էլ ես եմ կռիվ որոնում։

 Իմ նախնիների արյան վրեժից՝

 Հիմա էլ ես եմ պատերազմ փնտրում,

 Հիմա էլ նրանց մայրերը թող լան

 Ու նրանց մանկտիք թող որբ մեծանան։

 Ու նրանց կանայք՝ սեւ շորեր հագնեն։

 Ժամս է եկել, էլ չեմ սպասում,

 Վրեժից արբած՝ կռիվ եմ ուզում։

       ***

Շուտ մեծանամ,

 Զինվոր դառնամ,

 Լավ ծառայեմ,

 Հայրենիքս ես պաշտպանեմ։

Մասիս սարը ես գրավեմ,

 Հայաստանին ուրախացնեմ։

Արաքս գետն էլ մերը դարձնեմ,

 Մեր հողերը ամբողջացնեմ։

Շուտ մեծանամ,

 Զինվոր դառնամ,

 Հայրենիքս հզորացնեմ։

         ***

Զինվո՛ր, հիմա իմ տաք կոպին

 Խրամատիդ սառ գիշերն է,

 Ու ալեկոծ հոգուս ափին,

 Հարազատ տան քո հուշերն են:

Իմ անհանգիստ, խռով ունկին

 Ծառայության քո հոգսերն են,

 Ու քեզ ձոնած տողիս կրկին

 Մորդ սրտի ակոսներն են:

Որքան էլ որ դու հեռվում ես,

 Ես թռչում եմ մտքով քեզ մոտ,

 Ու մայրաբար համբուրում եմ

 Ձեռքերը քո վառոդահոտ:

Քեզ հետ վազում, նստում` հոգնած,

 Փայլեցնում եմ ինքնաձիգդ,

 Նամակ գրում աղջկադ սիրած,

 Քեզ հետ կարում եմ օձիքդ:

Զինվո՛ր, քեզնով ցնծում եմ ես,

 Դու ուժեղ ես, արի` կամքով,

 Ու պարտքն այս սուրբ` վստահված քեզ,

 Գիտցի՛ր, պետք է կրես պատվով:

              ՀԱՅՈՑ ԲԱՆԱԿ 

Հայո՛ց բանակ, հայոց բանակ դու զորավոր,

 Հաղթանակներդ եղել են հարազնիվ, արդար,

 Թևածել է արիական ոգիդ անպարտ՝

 Պարգևելով քո քաջերին Սեր ու Հավատ։

 Հայոց ազգի աստվածների բարի կամքով՝

 Ոգի ու Միտք մեկտեղել ես անանց փառքով,

 Եվ գալիքը ազնիվ ցեղիս տեսնում ես դու

 Մասսին փարված,

 Որ ոգեղեն ճանապարհով տանելու է

 դեպի Երկիրը մեր ավետյաց։

 Հաղթանակիդ ղողանջները մինչև երկինք

 թող տարածվեն,

 Դու միշտ մնաս որպես բարու սերմեր ցանող,

 հայոց բանակ,

 Նվիրական կռիվը քո եղել է միշտ ու կլինի

 չարիքի ու չարին ընդդեմ։

 Արիածին մեր մեծ Ազգի դուք արծիվնե՛ր,

 Նվիրական իղձերը մեր դարձրե՛ք ներկա

 եւ հարատեւ,

 Հաղթանակներ բերեք հայոց ծիրանագույն

 դրոշներով,

 Հայոց անպարտ Արքաների ոգով արե՛ք մեծ

 թռիչքներ։

 Արարչաստեղծ մեր հայրենյաց այրե՛ր հայոց՝

 քաջ ու արի,

 Եղե՛ք զգոն, եղե՛ք պատրաստ ախոյանի

 դավերի դեմ։

 Փակե՛ք ճամփան հերեւելի-աներեւույթ մեր

 թշնամյաց,

 Ազա՛տ պահեք դրախտավայր մայր

 Հայաստան։

         ՀԱՅՈՑ ԲԱՆԱԿԻՆ

Հաղթանակած, հերոսացած

 Հայոց երկրի հզոր բանակ,

 Քո մարտական ջահը վառած

 Պահիր, որպես փառքի պսակ։

Դու դեռ ջահել, դեռ պատանի,

 Քսան տարիդ նոր բոլորած

 Դարձել ես քաջ, անհաղթելի,

 Անպարտելի կորյուն դարձած։

Շնորհավո՛ր քո տարեդարձը,

 Մաղթում եմ քեզ լիարժեք կյանք,

 Մնա այդպես փառքով, պատվով,

 Հոգով արի՝ անկոտրում կամք։

Հզորացի՛ր, դեռ ավելի

 Հզորացրու քո ապագան,

 Չունենաս դու էլ թշնամի,

 Ապրես կայուն ու անսասան։

Մարտիկներիդ համախմբիր,

 Սատար կանգնիր քո վեհ ազգին,

 Ամուր պահիր սահմաններդ,-

Աստված ուժ տա քո կուռ բազկին։