К основному контенту

ՀՀ ԿԳՆ Երևանի N198 ավագ դպրոցի գրադարան

Поиск по этому блогу

Ավետիք Իսահակյան-Օջախի ծուխը

Автор: Karine Mkhitaryan дата: октября 21, 2012

Получить ссылку
Facebook
X
Pinterest
Электронная почта
Другие приложения

Ավետիք Իսահակյան

Получить ссылку
Facebook
X
Pinterest
Электронная почта
Другие приложения

Комментарии

Отправить комментарий

Популярные сообщения

ԳԱՐՆԱՆ ՄԱՍԻՆ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

ԳԱՐՈՒՆ Է ,ԳԱՐՈՒՆ..... Հ.Շիրազ-Թագադրում Հոգիս արթնացավ հարավի բույրից, Ինձ է դուրս կանչում զեփյուռը նրա, Ձյունն էլ արևի ջահել համբույրից Ուրախ լալիս է դաշտերի վրա: Ելնեմ, ծաղկումն է ձնծաղիկների` Ձյունից ինձ նայող աչերն համբուրեմ, Գնամ ետևից ծիծեռնակների` Նրանց հետ ետ գամ` գարունը բերեմ,- Բարձրանամ կապույտ գահը լեռների` Արևն իբրև թագ իմ գլխին առնեմ,- Հագնեմ ծիրանին արշալույսների,- Գարնան թագավոր ինձ թագադրեմ, Եվ հրովարտակ արձակեմ մի խիստ, Որ աղբյուրները հավերժ կարկաչեն, Որ ծաղկեն լեռներն իմ արևանիստ, Որ ծով դաշտերը հավերժ կանաչեն, Որ գարունները գան ու չգնան, Որ հավերժանան զմրուխտ դրախտով, Որ բեկվի իմ դեմ խորհուրդը մահվան, Որ մարդը ցնծա հավերժի բախտով: Եւ ես երջանիկ կլինեմ այնժամ, Եւ գուցե այնժամ ես մահը սիրեմ, Երբ անմահ լինեմ, երբ հավերժանամ, Երբ գարունները ողջ թագավորեմ… Գարնանմուտ Նշենիներն արթնացել, Իրար գլխով են անում Եվ հրճվում են, որ իրենք Առաջինն են արթնանում: Ձնծաղիկն է ծիծաղում Լացա...

Բանաստեղծություններ մայրենի լեզվի մասին

Ստեփանոս Նազարյան Մայրենի Լեզու Մայրենի՛ լեզու, մայրենի՛ բարբառ, Ախորժ, ընտանի իմ հոգու համար․ Առաջին դու խոսք, ականջիս հասած, Դու սիրո քաղցրիկ առաջին հոդված․ Մանկական լեզվիս թոթովանք տկար, Հնչում ես իմ մեջ դու միշտ անդադար։ Ո՜հ, ինչպես պղտոր էր սրտիս օրը․ Երբ պանդուխտ էի օտարի տանը, Եթե հարկ էր ինձ այլազգի լեզվով Իմ միտքը հայտնել օտար բառերով, Որ երբեք սիրելի կարելի չէ ինձ, Որ ձայն ողջյունի բնավ իսկ չեն ինձ։ Գեղեցի՛կ լեզու, հարաշալի՛ լեզու, Այդ ինչպես քաղցր հնչում ես դու․․․ Կամիմ ավելի քաջ ծանոթանալ Քո ճոխ գանձերին, հոգով հայանալ․ Ասես թե ահա կանչում էին ինձ Պապեր ու հայրեր խոր գերեզմանից։ Հնչի՛ր դու, հնչի՛ր այժմ և հավիտյան Մայրենի լեզու, բարբառ սիրեկան, Արի, բարձրացիր հնության փոշուց, Դու իմ հայ լեզու, մոռացված վաղուց։ Զգեցիր նոր կյանք սուրբ գրվածներով, Որ ամենայն սիրտ վառվի քո սիրո՛վ։ Գևորգ Էմին ՄԵՐ ԱՅԲՈՒԲԵՆԸ Այբուբեն չէ սա՝ Բերդ է անմատույց, Գանձ է աննվաճ. Դուռ է փրկության, Ելք, երբ հույս չկա, Զարթոնքի նվագ։ Էությունն է մեր, Ընթացքն ու ուղին, Թագ ու զորավար. Ժողով...

ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՈՒՍՈՒՑՉԻ ՄԱՍԻՆ

ՍԻՐԵԼԻ ՈՒՍՈՒՑԻՉ Սիրելի ուսուցի՛չ, տեսնում եմ ձեզ նորի՛ց, Բայց արդեն ճերմակա՛ծ ավելի: Եվ գիտեմ, որ մեկն էլ՝ այդ ճերմակ մազերից, Եղել է իմ մեղքով երևի... Աչքերիդ լույսերը, լույսե՜րը հարազատ Անցել են իմ ջահել աչքերին: Ես գիտեմ, որ դուք ինձ հիշե՛լ եք անընդհատ, Ինչպես որ հիշում եք բոլորին: Ինձ նորից հարցրեք այն անցած դասերից, Այն անցած խոսքերից անհամար, Ու եթե սխալվեմ, ուղղեցե՛ք ինձ նորից, Ես հավե՜րժ աշակերտ ձեզ համար: Ես եկել եմ այցի, և թող ձեռքըդ հոգնած Համբուրեմ որդու պես անձնվեր, Եվ ասեմ, որ կյանքում բոլոր լուսե մարդկանց Ուսուցիչ անունն են միշտ տվել: ՄԱՔՈՒՐ ԱՐՄԱՏ Սիրտդ ինչպե՞ս ազնի՜վ մնաց նենգ աշխարհում, Ոգիդ ինչպե՞ս անմե՜ղ մնաց մեղք աշխարհում: Նրանից է, որ դու ունես մաքո՛ւր արմատ: Այդ արմատո՛վ պիտի ապրենք մենք աշխարհում: ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ Մենք կարող էինք չլինել հիմա... Բայց որովհետև եղա՛նք աշխարհում՝ Հենց դրա համար, հենց դրա համար Արժե, որ հայտնենք շնորհակալություն: Մայր բնությանը և մեր մայրերին, Ուսուցիչներին և ընկերներին - Որպես հարգանքի շարունակություն՝ Միասին հայտնենք շնորհակ...

Технологии Blogger