Վահան Տերյան -130

     Այս տարի լրանում է Վահան Տերյանի ծննդյան 130 ամյակը և մահվան 95 ամյակը: Ժամանակային մեծ տարածություն մատնանշող տարեթվեր,որոնք ավելի քան բավական են  բանաստեղծի ժառանգության պատմական քննության արդյունքները ամփոփելու համար: Տերյանի պոեզիան լիովին դիմացել է այդ քննությանը և այսօր հնչում է նույնքան թարմ ու անմիջական ուժով, որքան և իր երևան գալու ժամանակ:
Մեծ պոետը բնության տված հզոր ու շքեղ տաղանդով ժխտեց բնության  օրենքը՝մահը,և սկսեց իր երթը դեպի դարերի գալիքը,դեպի հավերժություն:
    Ճակատագրի զարմանալի տնօրինությամբ նրա գերեզմանը եղավ հեռվում: <<Երևանում  հայկական պանթեոն պիտի սարքել և նշանավոր հայերի աճյունները տեղափոխել այնտեղ,- խորին ցավով ասել է Չարենցը:
                                Վերադառնան պիտի դեռ
                                 Հայրենի հողը բուրյան՝
                                 Իբրև նորոգ երկրի տեր՝
                                 Եվ Թումանյան, և Տերյան:
Իրականացավ Չարենցի ցանկությունը:  Այժմ այդ պանթեոնում Կոմիտասի և Իսահակյանի հարևանությամբ հանգչում է Տերյանի աճյունը:

Комментарии