Երիտասարդների և սիրո բարեխոս Սուրբ Սարգիս զորավարի հիշատակության օր

Սորբ Սարգիսը հռոմեացի զորավար էր: Նա քարոզում էր
քրիստոնեություն,սակայն նրան հալածում են և նա ստիպված տեղեփոխվում է Հայաստան:

Հայոց Տիրան թագավորը խորհուրդ է տալիս գնալ  Պարսկաստան: Պարսից Շապուհ արքան պահանջում է ուրանալ քրիստոնեությունը,բայց Սարգիսը հրաժարվում է: Շապուհը հրամայում է սպանել նրան:
Հետագայում Մեսրոպ Մաշտոցը Սարգիս զորավարի աճյունից մի մասունք տեղափոխում է Հայաստան՝Կարբի,և այստեղ կառուցում մեծ եկեղեցի:

 Հունվարի 31-ը Սուրբ Սարգիս զորավարի, նրա որդի Մարտիրոսի և նրա հավատարիմ 14 զինվորների տոն է (երիտասարդների օրհնության օր): Շնորհաշատ զորավար Սարգիսը շատերին է առաջնորդել առ Քրիստոս։ Ժողովրդական մտածողության մեջ Սարգիսը չի զոհվել, այլ "լույս" է դարձել և արագահաս է, ինչպես լույսը։ Շատերը հավատում են, որ Սուրբը ուրբաթ երեկոյան և գիշերը այցելում է մարդկանց տները։ Տան կանայք սկուտեղի վրա փոխինձ են մաղում, դնում դռան հետևում, հուսալով, որ սուրբ Սարգիսը կայցելի իրենց, և նրա ձիու ոտնահետքը կմնա փոխինձի վրա։ Շաբաթ առավոտյան պատարագից հետո այդ փոխինձը շաղախում և ուտում են։ Սարգիսը ժողովրդի մեջ դիտվում է որպես զինվորականների և երիտասարդների սիրո հովանավոր ու նրանց նպատակներն իրականացնող սուրբ։ Տոնի նախորդ ուրբաթ երեկոյան, համաձայն ժողովրդական սովորության, երիտասարդները աղի բլիթ են ուտում, որպեսզի սրբի բարեխոսությամբ երազում տեսնեն իրենց ջուր տվող կյանքի ապագա ընկերոջը։
Այսօր սուրբ Սարգսի տոնը հռչակվել է որպես Երիտասարդների օրհնության օր։ Այդ օրը պատանիներն ու պարմանուհիները գնում են եկեղեցի, մասնակցում սուրբ պատարագին՝ աղոթելով և խնդրելով սրբի բարեխոսությունը, որից հետո ստանում են քահանայի օրհնությունը։