Լիանա Սարգսյան -10-4 դասարան
Հիշում եմ ու պահանջում
Հին է, այո՛, ցավը ազգիս,
Իրականում՝անսկիզբ է այն,Շատերի տունը քանդած,
Ուրույն, դաժան ոճիր է այն:
Մոռացության վտանգի տակ,
Ես եմ ասում, որ կամ ու կանք,
Մենք հիշում ենք, դավ ու խաբկանք,
Ու կհիշենք, քանի դեռ կանք,
Պապենական արյան գնով՝
Աստված օրհնեց հողերը մեր,
Հիշատակի վառվող մոմով,
Աստված բացեց դռները մեր,
Նոր ուժ տվեց պահանջելու,
Ջահի լույսով տոգորվելու,
Ու հույս տվեց պայքարելու՝
Մասիս սարը տուն բերելու…
Комментарии
Отправить комментарий