Եղիշե Չարենց-124

 Եղիշե Չարենցը (Եղիշե Սողոմոնյան) ծնվել է 1897 թ. մարտի 13-ին, Կարսում: Երկար տարիներ Չարենցի ծննդյան վայրը գիտնականների եւ բանասերների վեճի առարկա էր, որովհետեւ նրա թղթերում պահպանվել էր պարսկական մի անձնագիր, որտեղ նշված էր, որ նա ծնվել է Պարսկաստանի Մակու քաղաքում: Բանն այն է, որ 1919 թ. Չարենցը իր ընկերոջ `Գևորգ Աբովի հետ մեկնում է Կարս` նորաբաց հայկական դպրոցներում ուսուցչությամբ զբաղվելու: Բայց քանի որ Հայաստանի Հանրապետության օրենքի համաձայն զինապարտներին չէր թույլատրվում ուսուցչությամբ զբաղվել, նրանք, օգտագործելով Չարենցի հոր `Աբգար աղայի կապերը, ձեռք են բերում պարսկական անձնագրեր:

                                   ***
Ես եմ հիմա - մի մի պոետ. և իմ անունը- Չարենց-

Պիտի վառվի դարերում, պիտի լինի բարձր ու մեծ:

Եեկել եմ դարերից ու գնում եմ հաղթական

Դպի դարերը նորից՝ դեպի վառվող ապագան:

Ես պոետ եմ - և հիմա իմ վառ երգերը պիտի

Դեպի գալիքը թռչեն սլաքների պես նետի:

Ես եկել եմ դարերից ու գնում եմ հաղթական,

Դեպի դարերը նորից , դեպի կարմիր ապագան:

                                              Հայաստանին

Հազար ու մի վերք ես տեսել- էլի կտեսնես,

Հազար խալխի ձեռք ես տեսել- Էլի կտեսնես:

Աշնան քաղած արտի նման՝ հազար զոհերի

Չավաքած բերք ես տեսել- էլի կտեսնես:

Նարեկացի, Շնորհալի, Նաղաշ Հովնաթան-

Իչքա՜ն հանճար , խելք ես տեսել- էլի կտեսնես:

Քո Չարենցին լեզու տվող երկիր Հայաստան,

Հազա՜ր ու մի երգ ես տեսել- էլի կտեսնես:

                                  ***

Կյանքը- երգի, երկնքի պես անհու՜ն, անհու՜ն,

Կյանքը- կորած աստղերի պես հազարանուն:

Կյանքը- կրակ ճահիճներում՝ կա ու չկա,-

Կյանքը- ճամփորդ, սպասված հյուր, որ պետք է գա:

Կյանքը- երգի, երկնքի պես անհու՜ն, անհու՜ն,

Կյանքը- կորած աստղերի պես հազարանուն:

                                 

                                      Հեռացումի խոսքեր