Նադոյան Մերի -- 11-րդ դասարան
Լեռների վրա , մեր այս սուրբ հողում
Կար մի ժամանակ ,երբ թուրքն էր դողում,
Իսկ հիմա թաթար քոչվորներն այնտեղ
Ինչպես ձուկ ջրում լողում են , լողում:
Արցախյան հողը դարձավ պատմության
Հաղթանակների կամ փառքի վախճան,
Այստեղ մնացին սերունդներ բազում
Որոնք էլ չկան հանուն հայության:
Քոչվորին մնաց Ամարասը մեր
Այն հին սուրբ վանքը, մեծ ու անվեհեր
Գաղթի ելքերը մնաց ամենքին,
Տատիկ-պապիկի աչքերը ճամփին:
Այսօր արցախյան մեծ ընտանիքներ
Թողել են տունը Արցախում անտեր
Փնտրում են տանիք, հագուստ ու մթերք:
Մեր այս օրերում քիչ են Վազգեններ
Կամ էլ Մոնթեներ՝ քաջ, ազգանվեր
Թուրքին թշնամի պետք չէ համարել,
Թե երկրումդ կան թրքացած հայեր:
Վատ ու ցավալի մեր այս վիճակում
Ազգը շարունակ վիճում է, վիճում.
<<Ումն է աթոռը>> հարցն է փրկության
Երկիրն է քանդվում ու մաս-մաս լինում:
Դե սա էլ կանցնի , հույս կա փրկության
Թե ազգը հասնի մեծ միասնության,
Եվ կազատագրենք, և կնվաճենք
Կկերտենք ճամփան մեր խաղաղության:
Комментарии
Отправить комментарий